De schoonheid van de stilte
Stil is hier ook écht hélemaal stil. Je hoort gewoon écht niets. Álles is hier puur en dus intens. Al die vogeltjes die maar uren zingen, een bijna overweldigend vogelkoor. De sterrenhemel, majestueus en net zo overweldigend, omdat er geen licht of luchtvervuiling is. De regenboog in de volle 180 graden. De regen ,de velden, bloemen, de herfstkleuren, de bevroren blaadjes, de práchtige zonsopgang en- ondergangen, de dierengeluiden uit het bos. Zó mooi en daardoor vaak overweldigend. Je voelt je niet alleen een deel van haar, maar je voelt je ook wel onderdanig.
Iemand zei eens: Er is hier geen Wifi, maar misschien wel een betere verbinding. Helemaal eens! Een diepe verbinding ,we zijn toch allemaal “van hetzelfde spul” volgens dezelfde oerwetten en verbindingen gemaakt. Maar we voelen ook bewondering en dankbaarheid. Niets konden wij zonder haar.
Genieten van de natuur
Het leven in en zeker ook met de natuur is genieten. En geeft een andere dimensie. Maar het heeft zeker ook zijn nadelen en uitdagingen. Zij werkt hard, maar wij ook. Altijd. Anders “wint” zij. Haar overmacht is duidelijk , zij is altijd sterker dan ons menselijk “gewriemel” om haar te temmen of in banen te leiden. Het water, het vocht, de warmte, kou, alles wat groeit en duwt. Lekkages, dakplaten smelten, droogte , barsten, geen water, erosie, schimmels , elk seizoen heeft zo zijn uitdagingen. Dus hard werken om dat allemaal menselijk “te slim” af te zijn en om het klooster te behouden en onderhouden. Maar het blijft genieten!